پاورپوینت تاثیر پسمان های گیاهان سزراعی و روش های مدیریت آن در کشاورزی پایدار (pptx) 78 اسلاید
دسته بندی : پاورپوینت
نوع فایل : PowerPoint (.pptx) ( قابل ویرایش و آماده پرینت )
تعداد اسلاید: 78 اسلاید
قسمتی از متن PowerPoint (.pptx) :
1
به نام خدا تاثير پسمانهاي گياهان زراعي و روشهاي مديريتي آن در كشاورزي پايدار
2
آغاز سخن
پوسيدن پسمانهاي گياهان زراعي ميتواند بر توليد گياهان زراعي و محيط زيست، اثرات مثبت و منفي داشته باشد. هدف متخصصين كشاورزي بر افزايش اثرات مثبت است و اين تنها ميتواند به وسيله درك بهتر از پسمانها، خاك، عوامل مديريتي و برهمكنش بين آنها كه بر روند پوسيدن و آزادسازي مواد غذايي اثر ميگذارند، محقق شود.
سيستمهاي كشاورزي بسيار متنوع هستند، لذا هيچ كدام از سيستمهاي مديريتي پسمانها در همه شرايط برتر نيستند. به طور ايدهآل، سيستم مديريتي پسمانها بايد به گونهاي باشد كه عملكرد گياهان زراعي را با كمترين اثرات نامطلوب زيست محيطي، افزايش دهد؛ لذا در هر سيستم كشاورزي بايستي ابتدا الزامات مربوط به توليد و پايداري توسط متخصصين رشتههاي مختلف به خوبي تشريح گردند تا بهترين سيستم مديريتي پسمانها انتخاب شود.
پسمانهاي گياهان زراعي كه به طور رايج كشت و كار ميشوند، منبع مهمي براي تغذيه گياهان زراعي بعدي هستند. اين پسمانها همچنين به طور مستقيم و غير مستقيم بر خصوصيتها و كاركردهاي زيستي، شيميايي و فيزيكي خاك، به علاوه كيفيت آب و خاك اثر ميگذارند.
3
مقدمه
در سالهاي اخير، افزايش آگاهيهاي لازم و درك بهتر از پايداري، منجر به تجديد علاقه در ارتباط با استفاده از پسمانهاي گياهان زراعي، كود سبز و ديگر كودهاي آلي به عنوان منبع مواد آلي خاك و مواد غذايي براي گياه زراعي گرديده است. مطابق نظر Fraser and Francis (1996)، اگر چه مقادير زيادي از مواد غذايي همراه با دانههاي برداشتي از مزرعه خارج ميشود، ولي هنوز مقادير معنيداري از مواد غذايي در پسمانهاي گياهان بعد از برداشت وجود دارد. همچنين، مديريت صحيح در اضافه كردن پسمانها به خاك، علاوه بر افزودن مواد غذايي مذكور منجر به بهبود ساختمان خاك، آب و هواي خاك، دماي خاك و ... ميگردد كه بدين ترتيب به كنترل جريانهاي سطحي و فرسايش نيز كمك ميكند و خاكورزي را آسانتر ميسازد.
Power and Popendick (1985) بيان داشتند كه كاربرد رو به افزايش كودهاي شيميايي بعد از جنگ جهاني دوم، منجر به كاهش قابل ملاحظهاي در كاربرد گياهان پوششي و كودهاي آلي گرديد. Reganold(1987) نيز اعلام نمود كه افزايش سيستمهاي تك كشتي و اتكاي بيشتر آنها به كودهاي شيميايي و آفتكشها اگر چه بازده توليد و عملكرد دانه را افزايش داد ولي منجر به كاهش مواد آلي خاك (SOM)، افزايش فرسايش خاك و آلودگي آبهاي سطحي و زير زميني شد و عدم توازن در چرخه مواد و جريان انرژي را باعث گرديد.
4
اشارهاي به روشهاي مديريتي پسمانهاي گياهان زراعي
مديريت پسمانهاي گياهان زراعي به طور كلي به ٥ روش انجام ميشود:
Residues Burning (سوزاندن پسمانها)
Incorporation of Residues (ادغام پسمانها با خاك)
Direct Drilling in Surface Residues (معروف به رها كردن پسمانها در سطح)
Undersowing Crops (معروف به مالچهاي زنده)
Bailing and Removing Crop Residues (حذف پسمانها از زمين)
5
تاثير پسمانهاي گياهان زراعي و روشهاي مديريتي آن بر كيفيت خاك
حال نظر به اينكه پسمانها و مديريت آن به طور مستقيم يا غير مستقيم روي اكثر اين شاخصها و در نتيجه، كيفيت خاك اثر ميگذارند، در اين قسمت به مرور اين اثرات ميپردازيم.
در گذشته به طور مرسوم، قدرت توليدي خاك به عنوان معياري براي بيان كيفيت خاك به كار برده ميشد. بر اساس تعريف كيفيت خاك (Traser, 1998)؛ ”توانايي يك خاك براي بالا بردن، نگهداري و باز چرخش مواد غذايي، آب و انرژي جهت به حداكثر رساندن توليد گياه زراعي و به حداقل رساندن تخريب محيط زيست“ امروزه مفهوم كيفيت خاك را به عنوان ابزاري براي ارزيابي پايداري، به جاي يك معيار با شاخصهاي متعددي تعيين مينمايند.
6
الف- اثر بر خصوصيات فيزيكي خاك
الف، ١- فرسايش خاك:
Brown (1989) اعلام نمود كه حضور پسمانهاي گياهان زراعي بر سطح خاك، فرسايشهاي بادي و آبي را به طور مستقيم (با حفاظت فيزيكي از خاك) و به طور غير مستقيم (با بهبود ساختمان خاك به عبارتي ثبات خاكدانهها از طريق اضافه كردن مواد آلي)، كاهش ميدهد.
طبق نظر Hagen (1996)، پسمانهاي ايستاده (Stand) نسبت به پسمانهاي پهن شده (Flat) در كاهش فرسايش به نحو موثرتري عمل ميكنند. پسمانها موانعي براي خروج ذرات از سطح خاك هستند و به طور كلي، افزايش پسمانها، كاهش بيشتري را در فرسايش به دنبال دارد.
بسياري از مطالعات گزارش كردهاند كه ادغام پسمانها با خاك در درجات مختلف، جريانهاي سطحي و در نتيجه، فرسايش آبي را از 25 تا 90 درصد كاهش ميدهد. البته Dormaar and Carefoot (1996) بيان داشتند كه اين كاهشها عمدتا در حالاتي رخ ميدهند كه مقادير قابل ملاحظهاي از پسمانها بعد از ادغام جزيي در سطح خاك باقي بمانند.
Kladivko (1994) بيان داشت كه پسمانهاي گياهان زراعي نقش مهمي را در حفظ شرايط فيزيكي خاك ايفا ميْكنند و در اغلب اقليمها، حذف همه پسمانها از مزرعه منجر به وخامت خصوصيات فيزيكي خاك ميشود.
7
8
9
