صفحه محصول - تحقیق در مورد امام هادي(علیه السلام) پس از شهادت پدرگرامی شان

امام هادي(علیه السلام) پس از شهادت پدرگرامی شان

امام هادى(علیه السلام)پس از شهادت پدر بزرگوار،در محيطى بسيار سخت‏و در وضع بسيار دشوار مى‏زيست و معاصر حكومت‏«متوكل‏»بود كه به دشمنى‏با امام(علیه السلام)و تعقيب ياران وى و در هم شكستن پايگاههاى او زبانزد بود وهر روز درين دژ خوئى‏ها پيشتر مى‏رفت و در دستگاه حاكم نيز اين بد رفتاريهاگسترش مى‏يافت تا آنجا كه متوكل خطر بحران حكومت‏خويش را احساس‏كرد و بر آن شد تا با دو روش توامان در يك اقدام،از بحرانى‏تر شدن وضع‏جلوگيرى كند.
1-حمله بردن به ياران امام(علیه السلام)و پايگاههاى او و آزردن آنان واز ميان برداشتن آثار شيعيان تا بيش از پيش دچار وحشت گردند و آنان راخوار گرداند.او به اين اعمال دست زد و به اندازه‏اى از زشتكارى پيش رفت‏كه قبر حضرت امام حسين(علیه السلام)را ويران ساخت و آثار آنرا از ميان برد (1).
2-امام(علیه السلام)را از پايگاههاى او دور ساخت تا مقدمه آواره ساختن‏و پراكندن پايگاههاى او باشد، و سازمانشان را از بين ببرد و آنان را از پيروزى نا اميد گرداند.متوكل دريافت كه اگر امام هادى(علیه السلام)از مراقبت اودور باشد يعنى در مدينه بگذراند،دولت او را خطرى خواهد بود. پس‏دستور داد تا آن بزرگوار را به سامره آورند و زير نظر بدارند تا دور ازپايگاههاى خود در حركات و سكنات وى نظارت كند.
متوكل به امام(علیه السلام)نامه‏اى نوشت و او را دعوت كرد كه با هر كس ازخانواده و دوستان خود كه بخواهد به سامره آيد.متوكل به نحوى به اين‏اقدام دست زد كه امت بر او نشورد.اين روش همان بود كه خليفگان پيش‏از او نيز عمل كردند.مامون با حضرت رضا(علیه السلام)همچنين كرد و با حضرت‏جواد(علیه السلام)نيز به اين روش اقدام نمود و كوشيده بود كه آنان در محيط دستگاه‏دولت به سر برند تا زير نظر نگاهبانان قصر باشند.
متوكل بوسيله يحيى بن هرثمه،يكى از فرماندهان ارتش خود،نامه‏اى‏به امام فرستاد و گروهى سپاهى با يحيى همراه كرد تا به مدينه روند و فرمان‏داد تا خانه امام را بازرسى كنند و در پى مدركى باشند كه امام را محكوم به‏توطئه و اقدام عليه دولت او كند،سپس او را به سامره آوردند.
وقتى مردم مدينه از موضوع آگاه شدند،سر و صدا راه افتاد و عمل‏«ابن هرئمه‏»را محكوم داشتند تا جائيكه ابن هرثمه كوشيد آنان را خاموش‏سازد و نزد آنان سوگند ياد كرد كه دستورى كه متضمن آسيب رسانيدن به‏امام(علیه السلام)باشد ندهد (2).
اين امر دليل آگاهى مردم مدينه از سوء نيت‏حكمرانان نسبت به امام بود.
«ابن هرثمه‏»گويد:«سپس سراى او را بازرسى كردم و در آن جز قرآنهاو دعاها و كتب علمى چيزى نيافتم (3).
امام هادى(علیه السلام)همراه فرزند خود«عسكرى‏»نوجوان،با ابن هرثمه، مدينه را به سوى سامره ترك كرد.يكروز پس از رسيدن به سامره،متوكل،امام(علیه السلام)را دعوت كرد و ياران متوكل به استقبال او رفتند و متوكل نيزشرايط تعظيم و تكريم بجاى آورد و احترامات خود را به امام(علیه السلام)مرعى داشت‏سپس او را به منزلى فرستاد كه پيشاپيش براى وى آماده كرده بود.